-
1 δια-τίθημι
δια-τίθημι (s. τίϑημι), 1) auseinander stellen, legen; τὸ μὲν ἐπὶ δεξιά, τὸ δὲ ἐπ' ἀριστερά. Her. 7, 39; dah. = gehörig vertheilen, anordnen; τὰ τοῦ πολέμου Thuc. 6, 15; ϑεοὶ διέϑεσαν τὰ ὄντα Xen, Mem. 2, 1, 27; bes. ἀγῶνας, πανήγυριν, Hell. 6, 4. 30. 7, 4, 29; Sp. – Von Schauspielern u. Rhapsoden, vortragen; τὰ ποιήματα Plat. Charm. 162 d; Legg. II, 658 d. Anders Plut. Lucull. 1, διατιϑέναι καὶ συντάττεσϑαι τὴν ἱστορίαν; u. geradezu = beschreiben, Strab. I, 9 u. öfter. – 2) in einen Zustand versetzen, c. adv.; ἀπόρως τινά, Lys. 13, 11; ὧδε ἀνηκέστως, Her. 3, 155; τὸ λουτρὸν ὡς διέϑηκέ με Ath. I, 18 c; οὕτως αὐτοὺς διέϑεμεν, ὥστε Isocr. 4, 117; ἀνόμως τὴν πόλιν ibd. 113; ἀπίστως τινά, mißtrauisch machen, Dem. Lept. 22; Xen. Hell. 5, 1, 4 u. A.; τὸ αὐτὸ τοῦτο, in denselben Zustand, Luc. Nigr. 38; also sowohl von äußeren Zuständen, Jemanden übel zurichten, als von Gemüthsstimmungen, Jemanden so stimmen. – So auch pass., δεινῶς διετέϑη Lys. 3, 27; εὐμενῶς διατεϑῆναι πρός τινα, mild gegen ihn gestimmt worden sein, Isocr. 4, 28; 43; οὕτω διετέϑην Plat. Euthyd. 303 b; Theaet. 151 c; τῷ τὸ σῶμα διατεϑειμένῳ κακῶς Men. Stob. flor. 93, 14; vgl. διάκειμαι. Auch Sp.; πῶς οἴει τὴν ψυχὴν διατεϑεῖσϑαι Luc. Nigr. 24; ἐρωτικῶς τῆς Χλόης διετέϑη, wurde in sie verliebt, Long. 1, 15; vgl. Plat. conv. 207 c. – Med., sein Eigenthum anordnen, darüber verfügen; – a) bes. durch ein Testament, διαϑήκας, Is. 1. 3. 20; τὰ ἑαυτοῦ 6, 5; Plat. Legg. XI, 922 e; μὴ διαϑέμενος, obne Testament, Is. 7, 19; Arist. Pol. 2, 9; oft bei Rednern, τὴν οὐσίαν τινί, vermachen, Is. – b) über etwas wie sein Eigenthum verfügen, τὴν ϑυγατέρα ἰπιτρέπω διαϑέσϑαι ὅπως ἂν σὺ βούλῃ Xen. Cyr. 5, 2, 7. – c) Waaren ausstellen, verlaufen, absetzen; φόρτον Her. 1, 1. 194; Dem. 2, 16, Schol. διαπιπράσκειν; vgl. Isocr. 4, 42; Xen. An. 7, 3, 10; Pol. 14, 7. – d) übh. = anordnen; τὴν ἀποδημίαν Andoc. 4, 30; λόγους, Reden halten, Pol. 3, 108, 2; D. Sic. 12, 17; δημηγορίαν Dion. Hal. 1 1, 7; ἔπαινόν τινος 3, 17, u. ä. Sp.; διαϑήκην, τινί, einen Vertrag schließen, Ar. Av. 439; τὴν σχολήν, seine Muße anwenden, εἰς καλόν, Luc. merc. cond. 25, wie τὴν ὥραν καλόν Xen. Mem. 1, 6, 13; τὴν διατριβήν Philops. 29, u. a. Sp.; – ἔριν, Streit beilegen, Xen. Mem. 2, 6, 23.
-
2 διατίθημι
Aδιετίθουν Antipho Trag.1
:— arrange each in their several places, distribute, τὰ κρέα, in sacrificing, Hdt.1.132;τὸ μὲν ἐπὶ δεξιά, τὸ δ' ἐπ' ἀριστερά Id.7.39
;ᾗπερ οἱ θεοὶ διέθεσαν τὰ ὄντα X.Mem.2.1.27
;δ. οἶνον εἰς ὀστράκια Arist.HA 594a11
.II manage well or ill, usu. with Adv.,κράτιστα δ. τὰ τοῦ πολέμου Th.6.15
;καλὸν πρᾶγμα κακῶς δ. D.19.88
; of persons, δ. ἑωυτὸν ἀνηκέστως treat himself barbarously, Hdt.3.155:—[voice] Pass., οὐ ῥᾳδίως διετέθη he was not very gently handled, Th.6.57; ἀπόρως διατεθέντας reduced to helplessness, Lys.18.23;ἀθλίως διατιθέμενος Pl.Criti. 121b
;σῶμα διατεθειμένῳ κακῶς Men.591
.2 c. acc. pers., with Advbs., dispose one so or so,ὅταν οὕτω διαθῇς τοὺς Ἕλληνας Isoc.5.80
;οὕτω διαθεὶς.. τὰς πόλεις πρὸς ἀλλήλας D.18.168
;δ. τινὰς ἀπίστως πρὸς ἡμᾶς αὐτούς Id.20.22
;τὸν ἀκροατὴν δ. πως Arist.Rh. 1356a3
:—[voice] Pass., to be disposed in a certain manner, , Isoc.8.14;οἰκειότερον διατεθῆναί τινι Id.12.160
;τὸν εἰρημένον τρόπον Arist.Pol. 1302a35
; ἐρωτικῶς δ., of animals, Pl.Smp. 207c, cf. Longus1.15 ( διάκειμαι is more usu. as [voice] Pass. in this sense).III set forth, of speakers, minstrels, etc., recite,κακῶς ποιήματα Pl.Chrm. 162d
, cf. Lg. 658d; cf. B. 6.2 describe, Str.1.1.16, etc.B [voice] Med., arrange as one likes, dispose of,τὴν θυγατέρα X.Cyr. 5.2.7
;τὰ σώματα ἐπονειδίστως δ. Isoc.12.140
;οὔθ' ὅσ' ἂν πορίσωσι.. ταῦτ' ἔχοντες διαθέσθαι D.2.16
;εἰς καλὸν δ. τὰ πεπραγμένα Luc.Hist. Conscr.51
, cf. Merc.Cond.25; spend,δ. τὰς οὐσίας εἴς τι Plb.20.6.5
: metaph.,τὸ πλεῖον τῆς ὀργῆς εἴς τινα Id.16.1.2
.2 dispose of one's property, devise it by will, Is.3.68;τὴν οὐσίαν ἑτέρῳ Id.7.1
; δ. διαθήκας, διαθήκην, make a will, Lys.19.39, Pl.Lg. 922c: abs., ibid., Lys. 6.41; intestate,Arist.
Pol. 1270a28;ὁ δ.
the testator,Ep.Hebr.
9.16.3 dispose of merchandise,φόρτον Hdt. 1.1
, 194, cf. X.An.7.3.10, Ath.2.11; ;ἔλαιον καὶ κίκι PRev.Laws48.4
(iii B. C.);δ. τὴν ὥραν καὶ τὴν σοφίαν X.Mem.1.6.13
;δ. τι τριπλασίας τιμῆς ἢ πρότερον D.42.31
.4 arrange or settle mutually, δ. διαθήκην τινί make a covenant with one, Ar.Av. 439;δ. διαθήκην πρός τινα Act.Ap.3.25
; ἔριν δ. ἀλλήλοις settle a quarrel, X. Mem.2.6.23;ὡμολόγνσαν καὶ διέθεντο ὀφείλειν IG12(7).67.58
([place name] Amorgos).6 set forth, recite, λόγους, δημηγορίαν, etc., Plb.3.108.2, D.H.11.7, cf. D.S.12.17;πολλοὺς ἐπαίνους τινῶν D.H.3.17
;δ. ῥῆσιν ἐφ' ἑαυτοῦ Luc.Herm. 1
.b Gramm., διατιθέναι and - τίθεσθαι to act and be acted upon, A.D.Synt.12.15; τὸ διατιθέν and τὸ διατιθέμενον subject and object, ib.127.22.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > διατίθημι
См. также в других словарях:
διατίθημι — (AM) 1. τακτοποιώ καθετί στη θέση του («θεοὶ διέθεσαν τὰ ὄντα», Ξεν. Απομν.) 2. μέσ. διανέμω την περιουσία μου με διαθήκη («καθὼς ἐν τῇ τελευταίᾳ βουλήσει μου διάθωμαι») αρχ. I. 1. κυβερνώ, διαχειρίζομαι («κράτιστα διαθέντι τοῡ πολέμου», Θουκ.) 2 … Dictionary of Greek
